Iemand die vergeet dat hij de verjaardag
van zijn vrienden en familie is vergeten.

Iemand die uit gemakzucht zijn werk
niet afmaakt en te lui is om een
goede smoes te bedenken.

Iemand die gedachteloos een broodje ham
verorbert in het vliegtuig op weg naar
Bali voor een korte break om de balans
in zichzelf weer te vinden met niets
aan zijn hoofd dan zon en zee.

Was ik maar iemand
-even, heel even-
Was ik maar iemand
-soms, stiekem-
Was ik maar iemand
-niets aan het hoofd-
Was ik maar iemand
-even, heel even-
Was ik maar iemand
zoals jij.

Ger van Diepen, december 2024

er vallen nog bladeren
veel zijn het er niet
er gaan grijze wolken
sneeuw in ’t verschiet

weer wordt het winter
de luiken gaan dicht
weer nieuwe lijnen
in jouw lieve gezicht

weer sluipt de stilte
in ons heilig gebied
er vallen geen woorden
te groot het verdriet

Ger van Diepen, november 2024

stapel rein op rein
zuiver op zuiver
elf maal vijf
en hoor hem huilen

te veel rechtlijnigheid
gaat door merg en been

juist de kleine afwijking
– een scheve tand
een stotterend spraakje –
maakt dat we samen
alle toonaarden
kunnen doorkruisen

Ger van Diepen, oktober 2024

zeg het zacht
met een windstille fluistering
een onmerkbare trilling
in mijn fluwelen oor

zeg het nog zachter

zeg het met kracht
breng alle lucht in beweging
laat het trommelen en golven
langs botjes en haartjes
door gangen en water
tot ik jouw geluid herken

zeg het

zeg het met zachte kracht

Ger van Diepen, augustus 2024