De ochtenddauw vleit zich als een sluier neer
En spreidt haar wolkendek over velden en stad
Een kerktoren in nevelen gehuld
Verheft zich in de blauwe lucht
Geluiden klinken adembenemend gedempt
Zelfs de wind durft er niet te zuchten
De eerste zonnestralen breken het gordijn
En reflecteren als druppels regenbogen
Het zonlicht weerkaatst moeiteloos
Waar de elementen samen komen.
Fredde Förch