Esther Smit

Ik ga zo snel
Ik red me wel
Ik trap de wielen rond

De wind waait zacht
Mijn blonde haars
Die wappert in de zon

Ik heb de weg
Voor mij alleen
En komt er iemand aan
Dan moet ik van mijn moeder snel
De rechter kant op gaan

Maar wat is rechts?
En wat is links?
Dat ben ik echt vergeten
Maar als ik in het gras ga staan
Hoeft niemand dat te weten

Esther Smit, maart 2023

Er was eens een schimmel uit Vorden
Die nam met de Sint vele horden
Hij moest met de VUT
En voelde zich kut
Een schoorsteen-veeg-paard moest het worden…

Esther Smit, december 2022

Een nymfomaan type op de Platvoet
Die het – vreemd genoeg – graag in bad doet
Vermoorde een vent
En zei heel content
Het ging net zo fijn en het zat goed!

Geert Poorthuis (winnaar limerickavond Gulden Vat)

Ik hul mij in mijn winterkleed en voel meteen het winterleed
Dat klam en koud mijn huis betreedt, haar van haar warm onthaal ontdeed.

Ik kuier langs de winkels: zie, zo’n mantel heb ik niet
Maar door ’t regime dat niets ontziet, koop ik het droomstuk niet

De barbier passeer ik achteloos, mijn haartooi voos en achteloos
Met spelden opgestoken, en in mijn jas gedoken

Open ik de voordeur van mijn huis, waar ik rillend snel het aanrecht kuis
Ik stel maar uit en stel maar uit, maar kom er toch niet onderuit

De Greenchoice mail… open ik hem? Er werkt alleen crapuul
Die op mijn laatste geld uit zijn, zodat eindelijk de bascule

Uitslaat naar een vreemde kant, binnenkort haalt het nog de krant:
“Esther skipt een oude droom, geen passie meer voor groene stroom”

Want in dit koude kikkerland, zijn we na 100 jaar weer aanbeland
Bij armoe in een tochtig kot, geldzorgen vliegen naar je strot

Geen plaggenhut maar een keurig huis, de netheid op een rijtje
Ach had ik maar een kippenhok, dan kon ik toveren met een eitje.

Esther Smit, oktober 2022

Ik vlieg, ik vlucht, begin opnieuw
of kies het ruime sop
Ik vind mijn draai op de thermiek
en hijs de zeilen op

Men volgt mij bijna ademloos
En kijkt en kijkt en kijkt
Maar als puntje bij paaltje komt
Wil men iets wat kookt en wast en strijkt

Esther Smit, september 2022

Zijdelings glijden mijn handen
Over de gladde huid van de fles
Ik kies met precisie

Ik, die geen vlieg kwaad zou doen
Kies, voor een pijnloze
Incisie

Ik keer de bovenkant
Van mijn moordwapen
Om

En giet een zoete lokstof
In de bodem
Drommen

Aan Belagers
Zullen de dood vinden
Dom als ze zijn

U dacht nog
‘Wat een leuke vrouw’
Dat is ten dele waar
Want voor u staat
(niet schrikken)
Een wespen-moordenaar.

Esther Smit, augustus 2022