Piet Paaltjens
I
De maan glijdt langs de ruiten
En blikt mij vragend aan
ʻWat moet, bleeke zanger, –
In uw ooghoek glinstert een traan?ʼ
Zoo gij de maan niet zelf waart,
ʻk Zou zeggen: loop naar de maan. –
Wat mij het oog doet glinsteren,
Dat gaat er geen schepsel aan.

III
Waarom ik de loome nachten
Met wrange tranen bedauw? –
Ik weet niet wat ik liever deed,
Dan dat ik het zeggen zou.
En wou ik het ook al zeggen,
Weet ik, of ik het wel kon?
Voor alles is er een oorzaak, –
Maar hebben mijn tranen een bron?

In yntegrale ferfrysking
Vertaler – Steven de Jong
I
De moanne freget earnstich,
Wylst er lâns ’t finster giet:
ʻWat sil dat bleke sjonger, –
Dyn eagen glinst’rje wiet?ʼ
As jo de moann’ net wienen,
Wie dan nei de moanne flein. –
Wêrom’t my de eagen glinst’rje,
Ha ‘k nea in skepsel sein.

III
Wêrom’t ik de soele nachten
Mei bittere triennen begriem? –
Ik wit net wat ik leaver die,
As sizze wêrom’t ik skriem.
‘k Wit net, al woe ‘k it sizze,
Oft it yn myn fermogen wol lei.
Foar alles is der in oarsaak, –
Mar wêr komme myn triennen wei?

Een integrale verfriesing
Hertaler – Erika Visser
I
De maan vraagt ernstig,
Terwijl hij langs het venster gaat:
ʻWat zal dat bleke zanger, –
Jouw ogen glinsteren nat?ʼ
Als je de maan niet was
Was dan naar de maan gevlogen
Waarom het mij de ogen glinsteren
Heb ik nooit een schepsel gezegd.

III
Waarom ik de zwoele nachten
Met bittere tranen behuil? –
Ik weet niet wat ik liever deed
Als zeggen waarom ik huil
ʻk Weet niet, al wilde ik het zeggen
Of het in mijn vermogen wel lag
Voor alles is er een oorzaak,-
Maar waar komen mijn tranen vandaan?

Erika Visser, februari 2024