ei zo na
kwam ik je
tegen maar je
zag je me niet in
de stromende regen
of wilde je me misschien
net niet zien oh zo dichtbij
was je dat ik je wilde omarmen
donderju dat mislukte door mijn rode
paraplu en bijna de trein missen zou waar
zij uitstapte en jou kuste achter het raam zag
ik op een haar na dat je naar me keek en ik op het
nippertje nog naar je zwaaide maar of je dat zag zal ik
nooit weten je verdween met haar onder een zwarte paraplu
ternauwernood kwam ik je nooit meer tegen en zal je gauw vergeten

oh sa
nea kaam
ik dy tsjin mar
do seachst my net
yn de streamende rein
of woest miskien my krekt
net sjen ach sa tichteby wiesto
dat ik dy woe omearmkje donderju
dat mislearre troch myn reade paraplu
en de trein hast misse soe dêr ’t sy útstapte
en dy tute efter it rút seach ik op in hier nei datsto
my seachst en ik op it nipperke noch nei dy swaaide mar
ofst dat seachst dat sil ik nea witte do ferdwûn mei har ûnder in
swarte paraplu skraachoan kaam ik dy nea wer tsjin en sil dit gau ferjitte

erika visser, juli 2024