Flaco
de oehoe
werd na te zijn
bevrijd een nationale
beroemdheid en groeide
uit tot een symbool voor moed
wijsheid en aanpassingsvermogen
sinds hij de wieken nam het luchtruim
zijn universum werd en zijn ster rees als een
komeet na jarenlange gevangenschap streek hij
neer in CP waar zijn nieuwe uitzicht hem prima beviel
dagelijks aangestaard door horden nieuwsgierigen onder
biologen ecologen ontstond een maatschappelijke discussie en
dierenliefhebbers vroegen zich af of de uil zijn vrijheid wel aan kon of
dat hij in gevangenschap beter af was zijn verzorgen zetten alles in het
werk om de uil te vangen maar de roofvogel was de mens steeds te slim af

Flaco
werd door
activisten wel
de vrijheid gegund
maar tegenstanders
vreesden dat hij het niet
zou redden hij had immers nooit
geleerd om te jagen maar de uil vloog
hooghartig aan het lokaas voorbij zijn eigen
kostje scharrelde hij wel bij elkaar onderzoekers
vonden in de braakballen resten rat en dat voedde weer
een nieuwe angst omdat de ratten werden bestreden met gif
en een vergiftigde rat zou de roofvogel wel eens fataal kunnen
worden bovendien was het stadsverkeer een gevaar en dreigde Flaco
te pletter te vliegen tegen torenhoge gebouwen vreesde de vogelbescherming

Flaco
keek fier
uit over de
bezoekers hier
dreigde weer de tol
van roem volgens critici
zijn sterstatus zou zoveel
kijkers lokken dat de uil werd
opgejaagd en dat was een aanslag
op zijn energie dat hij nodig had om te
het jagen een vogelaar identificeerde zich
liever met het aanpassingsvermogen van de vrije
vogel en voorstanders van de vrije opvoeding zagen
er weer een vliegende metafoor voor het ouderschap in
kinderen konden ook ouders verrassen met hun capaciteiten
en uitbundigheid als ze de vrijheid hadden om alles zelf te ontdekken
en uit te zoeken intussen had de dierentuinuil geleerd om de stijd aan te
gaan met de elementen terwijl het vertelde verhaal een eigentijdse sage werd
waaraan vertellers inzichten en levenslessen koppelden met Flaco als bron van wijsheid

Erika Visser, april 2023