Vind je de wereld voos en vies,
de mensheid boos en dwaas?
Zoek dan net zo’n frisse bries
als die ik in de dagen blaas.
Geef ook elke dag een kus
zolang er leven is
aan je liefsten, dus
dichter, wees toch gis,
hef het hoofd én de kroes
zolang je maar kan: bruis!
Koester je artistieke roes,
mijd als de pest gruis en kruis;
alles heeft immers zo z’n prijs.
Want al wat komt en was,
om het even onwijs en wijs,
zal sneven, verkeert eens tot as.
De kaars heeft niet lang meer te gaan,
ik steek nu mijn broekspijpen aan
Dick van Welzen, januari 2024