Dag ventje met de fiets
dag aangehapt appeltje
dag klotsende koffiekop
vervuld van eigen roem           ploem ploem
Nederland is een breekbaar vaasje,
zei je, doorgetrapte fietser,
onze schijnbloem der natie

mamma, kijk, zonder handjes
én zonder hoofd met actief geheugen
hij roept eenieder op te deugen
of op te rotten naar je eigen landjes
en zo slingert Teflon Mark zich
jarenlang langs allerlei randjes

dag fietserke-fiets met de muts
en
dag fietserke-fiets met de lach
nette muts en bête lach
van de fietserke-fiets
goeiendag

als Mark tweemaal met z’n fietsbel belt
nou, dan weet je het wel
een goeie dag werd het niet
geen guts, geen gas, geen geld
voor de ruttelende noorderlingen

ach, soms een bonnetje gemist
hier en daar een sms-je gewist
Mark groet ‘s avonds de Dingen nooit
zeg dus maar dag met je handjes
zo werden ze bedonderd en berooid
al die verslagen toeslagmelders

wat vind je eigenlijk,
Mark, van fietsen elders?
kleine peddelaar, waar
veel meer daar telt
dan je eigen gelijk

Daa-ag ventje met de fiets
dag lief luchtfietsertje
dag klein fietselijn mijn

Dick van Welzen, maart 2023