de meerkoet schrijft een V in ’t water
kopje onder gaat het keer op keer
de spiegelingen in het water suggereren
zilver en kristal en heel veel meer
een knotwilg staat geduldig toe te kijken
aan overkant verscholen in het groen
een vrijersbankje overvol van liefde
het gras is net gemaaid en geurt in kleuren
het jonge eendje zwemt alleen achter
zijn moeder aan…
de zon die knijpt een oogje dicht
’t is heerlijk toeven aan de waterkant.