Steeds weer getrokken in het woordenspel
Van hoop en vrees en klaterbel
Hoor ik het stormen in mijn ziel
De onrust van het leed aan moeders borst ontsproten
Kan ik niet hakken met mijn hiel
Maar oh wat heb ik van de melk genoten
De broedertwisten in het land van ooit
Ze deren niet : ze zijn verstrooit
Het woord dat brood is en daar ligt
Geeft me vandaag dit vergezicht.