De wereld is bevroren water
drijft vol met schotsen ijs
ieder stapje is een gokje
uit balans heeft nu zijn prijs

De koude zit tussen de mensen
afstand houden, risico
schotsen schuiven, voeten glijden
in een trager zijns-tempo

Mooie plannen stellen zich uit
de toekomst hangt vol dikke mist
Ik dwaal richtingsloos, onduidelijk
het is het noodlot dat beslist

Ik geneer mij voor mijn warme kamer
vol muziek en zonneschijn
Deze tijd vol angst en zorgen
doet de meeste mensen pijn.

Claudine de la Court