O, poëtische opstelzinnen
graag had ik die voor u opgezegd.
Er schoot mij niets te binnen.
Dat wat ik schreef dat vond ik slecht.

          Op de oppervlakte is het Opsterland
          bezaaid met opperdoezen op het land.

Het was in mijn optiek niet optimaal.
Te oppervlakkig allemaal.
Misschien had ik een kans
iets op te scharrelen in het Opperlans!
van Battus, die op-Stoker.
Echter, niets borrelde op uit die koker

Totdat ik NIET op zoek ging, nergens op af
onoplettend de trap op staarde,
toen zich het inzicht openbaarde:
immer op is nimmer af.

Charles Matthijssen, maart 2024