Vijftig tinten blauw

Soms zijn die luchten zo ontzettend blauw,
net, zoals men zegt, de Mediterranee.
Bij edellieden zit het blauw zelfs in het bloed.
Mij staat marine- blauw heel goed,
al was ik nooit een kapitein ter zee.

In mijn jeugd liep ik al tegen blauwtjes aan
(en dan bedoel ik niet die kleine vlindersoort).
Op mijn liefdespad ging niet altijd alles goed;
sloeg blauwe plekken in mijn teer gemoed.
Maar dat soort blauw is nu wel vergaan.

Meen’ge vrouw ontstak in vuur en vlam
bij het lezen van de “Vijftig tinten Grijs”.
De sex daarin was nogal rauw.
In net gezelschap stelt men dat niet op prijs.
aarom kies ik liever voor: “Vijftig tinten Blauw”.

Cees Leliveld, juli 2022