Turner en het sublieme

Ook ik ben laatst naar Enschede getogen
om daar Turner’s doeken te beschouwen.
Het Rijksmuseum zelf vond ik mooier
dan de streken die Turner had gewrocht.
Het woord subliem is
in dit verband genoemd
maar het heeft mij persoonlijk
niet ten diepste kunnen raken.
Dit klinkt barbaars, ik weet het
en koester omtrent mij
geen enkele pretentie!
De binnentuin was
van een tijdeloze schoonheid;
vanwege weersomstandigheden
niet door horeca ontsierd.
Daar stond ik, zonder jas,
met lichte huivering,
aan Turner’s visueel geweld ontstegen.
Die paar minuten vond ik wel subliem;
verleden, heden, toekomst,
trokken in de schemering voorbij.
Bij mooi weer kom ik hier terug
dacht ik en neem op het terras
een mooie witte wijn of anders
een koel biertje uit de streek.
Het sublieme vind ik in de kleine dingen…
Hoewel…..klein?

Cees Leliveld