Pensioenen krimpen, koersen dalen,
oude zekerheden vallen weg,
kinderopvang: niet meer te betalen,
menigeen weet heg noch steg.

Vreemdelingen trekken door Europa,
zoekend naar een nieuw bestaan,
bezorgen hoofdpijn bij het COA
zijn nergens ver van ons vandaan.

Zorgen om de opwarming der aarde
en het smelten van het arctisch ijs,
maar wat mij het meeste zorgen baarde
waren die loze beloften in Parijs.

Laatst werd ik nog heel zwaar bekeurd
‘k zou veel te hard hebben gereden,
in een bliksemflits was het gebeurd,
heb sindsdien het gaspedaal gemeden.

Zuchtend open ik het avondblad
en word al moe voor ik begin,
’t is overal en altijd wat!
soms twijfel ik aan ’s levens zin.

Ik had een mooi gedicht willen beginnen
maar het mooie bevat veel schone schijn.
Iets beters schoot mij niet te binnen
maar: ’t had ook zoveel erger kunnen zijn!

Cees Leliveld