Eind december 2018:

Effectenbeurzen in een vrije val: staan heftig in de min
en kleuren somber tot in het diepste rood.
In gedichten heb ik nu niet zo veel zin
mijn zuurverdiende euro’s spoelen door de goot.

In menig renteniersgezin klopt honger aan de deur
ja, van de zomer was beleggen nog een feest.
Dat is nu omgeslagen in een ongekend malheur
voor een ellendig levenseinde wordt gevreesd.

Kom fijn bij ons beleggen lokten de banken ons in koor
Maar als je deze zomer was gestart
Dan ging je inleg nu wel grotendeels teloor
Nooit leek een onzeek’re toekomst zo benard.

Een bullmarkt kan wel een tiental jaren duren
Maar eens komt toch de beer weer uit het bos
En juist de kleintjes gaan het dan bezuren
Zij vrezen in doorwaakte nachten voor een total loss.

Koersval, koersval dreunt het in de media.
Zo gewonnen, zo geronnen blijkt nu wel.
Van Ubach over Worms tot aan Appelscha
gaat een siddering door het financieel bestel.

Maar wat is de moraal nu van dit levenslied:
Dat je kunt vallen maar ook weer op kunt staan.
Als je geschoren wordt verroer dan vooral niet.
Eens zal de beurs toch weer naar boven gaan?

Cees Leliveld