Hé…..daar loopt een dichter!
En, verderop zie ik er nog een.
Waar zij gaan daar lijkt het lichter
alsof de late zon hen nog bescheen.

Het klein Café, nee, niet aan de haven,
maar aan het grote Kerkplein.
Daar willen zij hun ingewand gaan laven
en met hun gezellen zijn.

In het bovenzaaltje saam gekomen
met zang en dans en snarenspel
vertellen zij hun angsten en hun dromen
met wijn of bier, dat helpt wel.

Nimmer worden zij het dichten moe
of worden zij het verzen maken zat.
Zo vaart men maandelijks naar de Hemel toe.
Daartoe maken zij de borsten nat.

Schier oneindig is de stroom uit deze bron
waar men dichterlijke lust en dorst kan stillen.
Ruim elf jaar verstreek nadat dit spel begon
maar nu zouden wij niet meer anders willen.

Cees Leliveld, juni 2022