Aan het einde van een verre reis
wacht mij doorgaans een verkwikkend glas.
Een mooi moment, waarop ik mij gelukkig prijs,
rustig genietend op een aangenaam terras.

Soms reis ik ver, soms ook dichtbij
maar aan het eind altijd een feestelijk moment.
Ik schuif de reisbagage resoluut opzij
en geniet van dit gedroomde happy end.

Ik laat dan mijn gedachten gaan, maar niet te hard,
geniet intens maar drink de wijn met mate.
Zo wordt de constitutie niet te veel getart
want een te diepe duik in ’t glas moet worden nagelaten!

Cees Leliveld