Hoezo: de avond ‘’valt’’…?
Heb jij de ochtend ooit zien ‘’vallen’’?
Of de middag soms? Nou dan!
Goed, hij zal een keer gevallen zijn
toen hij je onverwachts besprong
vanuit het donker wordend struikgewas…
Hoewel, dat was in de druilerige herfst.
Want ’s zomers komt hij glimlachend
aangeslopen en legt zijn lichtgrijze
zomermantel luchtig om je schouders.
Je merkt het nauwelijks.
Maar ’s winters?
Dan is het echt een overval!
De middag trekt zich schielijk terug
uit angst voor een verkrachting
door deze bruut, die ook
zijn slechte vrienden meeneemt:
de gluiperige mist, ijskoude regen
die op de grond bevriest.
Ja, val dan maar en breek je nek!
Val dood.