Dromend over wat ik in mijn leven
ooit nog schrijven zal,
verschijnt in mijn herinnering
die eerste zin
in onwillig schoonschrift neergeschreven
(dun op, dik neer):
Alcohol velt den sterksten man
(en dat veertig keer).
Is het dromen over schrijven?
Of schrijven over dromen?
Daarover verkeer ik nog in strijd.
Wel weet ik dat mijn grootse vergezichten
inmiddels ingehaald zijn door de tijd.
Dus ongezegd zal blijven
mijn verhaal van lijden en verlossing.
Maar, beste mensen,
wie zit daar nog op te wachten?
Gelouterd zal ik verder leven
wiser and sadder, zo u wilt.
Met een maandelijks bezoek
aan het intieme Vogeleiland
waar de aanwezigheid
van zoveel dichterlijk talent
wordt ervaren als een warm bad.
Die droom wil ik blijven dromen
en die droom heb ik hierbij opgeschreven.