Als je de weg kwijt
bent  is dat niet erg
achter gesloten ogen
kun je zijn waar je wilt

Aan de rand van een vijver
met kristalhelder water
waarin alles dichtbij lijkt
als je naar de bodem kijkt

Plons! Een kikker zoekt zijn weg
en verder niets dan stilte
iemand wenkt me in de verte
dan zie ik dat jij het bent

Onder oeroude bomen
je gestalte, gebaren
jou ken ik al eeuwen
en nu heb ik je herkend

Van ver ben ik gekomen
op de stille weg hierheen
doorstond ik de beproeving
maar ik was niet meer alleen

In het vaalgouden licht
dansen nimfen op het water
alles ademt de belofte
ze streelt fluisterend mijn dij

De takken omarmen
het roerloos verlangen
door de bergen loopt de magiër
hij komt al dichterbij