na waarnemerstaken
rond het halfdiep –
wie plonst in de schittering?
klimt op de kant?
ik tel mijn zwemmers
geluk spat eraf
in hun glinsterbanen
voldaan druipt
het op tegels na –
volgt mijn eigen duik

onder het oppervlak
los van de wereld
kalm, sereen
één met het water
azuurlagune zonder later
vloeien bodem, wanden samen
met het spansel boven mij
omhuld door blauw
in glijvlucht, tijdloos
licht, zo licht, oneindig vrij

Astrid Aalderink, juli 2022