Er was een mannetjesputter uit Wierden
Die over de ijsvloer heen zwierde
Naar een heel verre plaats
Met een braam aan zijn schaats
Terwijl hij vloekte en tierde

Er was eens een dichter uit Brummen
Die alles steeds uit zat te gummen
Dus trad hij nooit op
Dat vond hij geen strop
Hij wilde toch liever gaan drummen

Een klassiek pianiste uit Eefde
Die over de toetsen heen zweefde
Schreef een symfonie
Maar toch ook poëzie
Die zij door de werken heen weefde

Een voormalig vicaris uit Polen
Heeft wat hij al wist, lang verholen
Hij zegende voort
Uit naam van Gods woord
En lapte de rest aan zijn zolen

Anna Wiersma, december 2022