Koopman worden
met een onstuimig hart.
Niet duidelijk wie de klant
is,wie de leverancier.
De ander missen door
niet terug te blikken.
Op reis gegaan,de wereld
door, soms even toch
de ogen van de ander…
Maar dan jezelf zien staan.
De strakgespannen snaar,
geeft boventonen door
de geluiden van de stad.
En niet meer hoeven weten
wat van jezelf is,wat van die ander.
Maar blijven zoeken,
misschien zonder dat je
het antwoord vindt.

Anna Wiersma
oktober 2020