Op een rivierduin
bouwde hij een
houten kerk.
Onder het hoogkoor
de ereplaats,
rust zijn gebeente.
Liafwin, lieve vriend,
Lebuïnus genaamd
in onze streken,
je rust nog steeds
dankzij Liudgers’
droom, onder je
levenswerk.

En in hernieuwde
statigheid en pracht
is andermaal
jouw trotse toren
gered voor
het nageslacht.

Anna Wiersma