Ik wil niemand in de wielen rijden
Manoeuvreer behendig op de hoge bi
Er springt een heer met hoge hoed opzij
En zie, de zon lijkt dichterbij
maar het trottoir juist niet
Er blaft een hond, een kip raakt van de leg
Er zit een hobbel in de weg
Juist in die scherpe bocht
De rem doet minder dan ik wil
Terwijl ik akelig gil en naar beneden snel
Met wapperende panden
Het vuur slaat uit mijn zolen
Nu ik vanaf de grond kijk naar
De doorbroken nikkel-farandole
Anna Wiersma, maart 2023
Ik zie wat jij niet ziet
Het is er niet, dat is niet erg
Toch als ik wil dat jij het ook
kan zien schrijf ik een vers
Ik schilder je iets voor
Waarmee je oog of oor
De beelden op kan vangen
Terwijl ik nog besmuikt
een beeld in leven roep
Dat net zo lang blijft
hangen, totdat je ook iets ruikt
Tenslotte zal alles toch vervliegen
Maar het is mooi, dat je als
Kunstenaar of dichter
Zo liederlijk mag liegen
Anna Wiersma, februari 2023
Er was een mannetjesputter uit Wierden
Die over de ijsvloer heen zwierde
Naar een heel verre plaats
Met een braam aan zijn schaats
Terwijl hij vloekte en tierde
Er was eens een dichter uit Brummen
Die alles steeds uit zat te gummen
Dus trad hij nooit op
Dat vond hij geen strop
Hij wilde toch liever gaan drummen
Een klassiek pianiste uit Eefde
Die over de toetsen heen zweefde
Schreef een symfonie
Maar toch ook poëzie
Die zij door de werken heen weefde
Een voormalig vicaris uit Polen
Heeft wat hij al wist, lang verholen
Hij zegende voort
Uit naam van Gods woord
En lapte de rest aan zijn zolen
Anna Wiersma, december 2022
Ja, dat licht
en ook nog led
of let.
Gooi het verschil
maar in mijn pet.
Want, het blijft licht.
Nee, dat is
niet goed gezegd.
Als er licht moet zijn
is het juist duister.
Komt het bange kind
naar boven.
Kijken onder ‘t bed.
Een schim gespot.
Gevaar en fluister…
GOD !!
Let there be light!
Een kaarsje is al goed.
Maar liever led.
Anna Wiersma, 24-11-2022