Anna Wiersma

En wederom gaat het over het weder
excuus, over het weer
De toestand van de dampkring
en de droogte hier op aarde
De ozonlaag, klimaat
Opwarming, waterschade
Alsof God neerkijkt op zijn
enigszins mislukte schepsels
door paarse donderwolken heen
De engel met het vlammend zwaard
zweeft schijnbaar achteloos
langs horizonten, niet meer
voorspelbaar voor het oog
Oh mens, beween uw naderend lot
Speel niet voor God
die met A. I. (overgenomen van de mens)
het startschot geeft om
nieuwe werelden te scheppen
Het oude is te mooi
Nog wel…
Er zit nog leven in

Anna Wiersma, oktober 2024

“Wat zullen we nu hebben”, sprak de broze wolf.
“Ze zagen mij toch altijd anders?
Een listig dier, een beetje sluw ook.
Één die zich makkelijk liet vermommen.
Een oude bes, een kleinkind met een mand
vol eten, wat kan mij dat bommen dat ze
goedgelovig zijn, ik lust ze rauw”.
“En als er iemand zielig doen wil”, sprak de broze wolf,
“dan zal ik een rood woordje met ze spreken.
Ik laat ze sidderen, laat alle moed en praats verbleken
tot dat ze inzien, dat een wolf niet broos kan zijn!
Ja, tot ze mij op de blote knieën smeken,
of ik gewoon mijzelf wil zijn, een boze wolf”!

Anna Wiersma, oktober 2024

Haal Henkes in huis
Om het leven op te leuken
De glazen uit de kast
De fles op tafel in de achtertuin
Privédomein van Nederlands formaat
Of in de winter gewoon
Kneuterig aan tafel in de keuken
Waar het gesprek gaat over
Adhoc instromers en dito
Nieuw te bouwen onderkomens
Ver van je bed…
Met Henk in huis
Is leven lichter
De dichters als kornuiten
Om hem heen
Voelt niemand zich (en Henk ook niet) alleen
Dan kan de grote boze wereld
Naar alle rare plannen fluiten

Anna Wiersma, september 2024

Want wie beloofde zachte krachten?
Krachten doorheen alle eeuwen
Machtswellustelingen die met schreeuwen aandacht eisen
Voor goedkope macht
Heeft er iemand echt gedacht
Dat het daar om gaat …
Speel de bal maar (als het uitkomt)
Op de man
Ergens, diep verstopt misschien
Huist er zachtheid, huist er hoop
Is er kwetsbaar pril begin
Van een zuiver zien en weten
Komt daar nog wat van …

Anna Wiersma.

Ei van Columbus
Zo onomkeerbaar geweest
Na zijn ontdekking

Ei zo na dat het niet mis kan gaan
Zo na als de haven in zicht
Na alle ontbering op zee
Het vuur aan de schenen
Een sprong in het duister
Een gat in de lucht
En tenslotte dit rare gedicht
Zucht …

Anna Wiersma, juli 2024