Wacht rustig af, hij komt:
Oostenwind, alledaagse dinsdag, strakblauwe lucht.
Aarzel niet, fiets zuidwaarts de stad uit.
Na twee kilometer draait u zich om
De zon boven u staat stil. Paf.
De rest van de wereld duwt
een muis over een scherm
een spijker in de muur
een lepel in een hongerig kind.
Maar u ziet het: voor u schuift
onverbiddelijk, elegant, blind
over een lopende band
de complete Europese inboedel
door het rivierenland:
koelkasten, hout, vlees, gewapend beton, op drift geraakte schokdempers, uitlaten, banket.
U denkt:mijn hemel, zo gaat het, zo gaat het dus
en zo gaat het inderdaad.
Dit is Europa
voortsnellende ruis
verpakte drift.
De zon schijnt
de paarden kijken de andere kant op
u bent de enige die het ziet.