Ik min mijn Holland, met zijn vlakke polders, mist en sloten,
zijn hoge lucht, geknotte wilgen en alle kleinzieligheid
van doorzonkamers vol Ikea-spul, met luxaflex omsloten.
De Alpen zijn voor mij slechts afgekloven borrelnoten.
Niets lokt om op te stijgen in hun besneeuwde oneindigheid.
Ik min mijn Holland, met zijn vlakke polders, mist en sloten,
Spanje puilt van kerken, kunst, flamenco en zilvervloten
Frankrijk grossiert in kastelen; maar men mist de deemoedigheid
van doorzonkamers vol Ikea-spul, met luxaflex omsloten.
Leven wordt in Duitsland met Wein, Weib und Gesang begoten.
De Belgen koesteren hun frietkot en hun taaie talenstrijd.
Ik min mijn Holland, met zijn vlakke polders, mist en sloten.
Europa is mij groeidriftig al te ver doorgeschoten
en Brussel heeft beslist geen oog meer voor intieme bravigheid
van doorzonkamers vol Ikea-spul, met luxaflex omsloten.
Maar ook al wil de wereld zichzelf mateloos vergroten,
cultuurbehoud vraagt van mij moed en eerlijke standvastigheid.
Dus min ik Holland, met zijn vlakke polders, mist en sloten,
zijn doorzonkamers vol Ikea-spul, met luxaflex omsloten.