de laatste levensfase dient zich in mij aan
mijn schip moet steeds meer zeilen strijken
en vaker nog voor stormen wijken
met ladingen van ooit zie ik mij niet meer gaan
voor mast en tuig heeft nu ook het uur geslagen
dat ik moet kiezen voor een nieuw bestek
en vrachten verstouwen aan mijn dek
om wat nog rest de toekomst in te dragen
nu dan de vloed van jaren is voorbijgegaan
mijn kiel omspoeld door afgaand water
haar koers verlegt van nu naar later
de branding van de jeugd voorbij
geen zee aan loef geen zicht aan lij:
straks zal mijn reizen in stil doodtij overgaan