Je wordt gevierd als een punt halverwege
Men wacht op iets groters, een afgerond geheel

Onaf word je gevonden, onedel word je genoemd
Men roemt je glans en geleiding, maar je buitenlaag oxideert

Blinkend goud is de horizon, jij berust in je doffe lot
Men registreert vergankelijkheid, ‘das war einmal’ is je deel

Dan vind je een stem, adem die aanblaast
Sonoor hoort men het zielsverdriet, een lied dat schallend triomfeert

Ger van Diepen, oktober 2023

In hoop zit de letter O van oorlog
Vrede in de knel
De moed verloren
Gevecht om bij weg te blijven
Waarom is ver te zoeken
Antwoorden zijn niet te vinden
Waar is mijn kracht om te strijden
Met woorden moet ik leven
Het Woord is mijn wapen
Hoop is wat mij rest

Dick Smeijers, oktober 2023

Ga ik aan de overkant voorbij
of keer ik om 
en geef ik aandacht 
aan mijn medemens.
Tot welke grens wil ik gaan.
Hoe eerlijk kijk ik in de 
spiegel van mijn eigen gelijk.
Ken ik mezelf zo goed
dat ik wegdraai van mijn
diepste verantwoordelijkheid
of is er ruimte voor verandering
Ben ik oprecht een mens.
op zoek naar het Licht?

Dick Smeijers, oktober 2023

De glans van het koper
zie ik als ik terugkijk
naar toen mijn lieve moeder
het poetste tot het weer glom
in het licht dat ons verbond.

Dirk Smeijers, oktober 2023

Dit is wat u nodig hebt

Dit is wat u nodig hebt voor het maken van een uitstekende las:

  1 Gasfles Propaan gas
ik draai het ventiel open, gesis

  2  Turbo set 110, de compacte lichtgewicht set
ik manouvreer de set in de juiste stand

  3 Oxyturbo 110600 lanspistool
ik pak het pistool voor de vlam

4 Gasfles zuurstof geschikt voor gebruik bij diverse lassen
ik controleer de zuurstoffles

5 Reduceerventiel voor zuurstof
ik draai aan het ventiel voor minder zuurstof, gesis

6 Lasdraad koper-phosphor
ik pak het koperkleurige lasdraad

  7 Auto Start Blow blower Faithfull
ik start de blower van de Engelse zangeres

  8 Lasbril Multi Safe
ik doe de lasbril op mijn dubbele ogen

  9 Lasbrander Vortex 
ik laat de lasbrander gemeen sissen

10 SPARK ontsteker
ik ontsteek de brander: VROOOEEEMMM!!

Als u al deze dingen goed gebruikt hebt, is er sprake van een solide las,
die gepaard gaat met het rood koperen gloeiwerk van het lasdraad,
dat de dichterlijke zinnen hecht aan elkaar soldeerde.

Louis Radstaak, oktober 2023

Voor de deur van ons Café
ligt een feestelijke rode loper.
Feestje? Jubileum?
denkt in het voorbijgaan menige passant.
En vraagt zich af:
Is het goud, zilver of toch ……

Als je er op let is er best wat
te maken van dat goeie, ouwe koper.
Voegt zich soepel naar uiteenlopende figuren
als een stiekeme stroper, een autosloper,
een tapijtknoper, maar ook een hoerenloper,
naar een tweedehands autokoper…..
ja, zelfs naar een dolerend wederdoper.

Die Tuin van Vestdijk….
die was toch ook van koper?
Maar, haalt het niet bij ons Café!
In stemmige koperglans verzonken,
omgeven door het wijkend avondlicht.
In de verte zien wij ’t zilver lonken.

Cees Leliveld, oktober 2023

Voordat nieuw stof erop is neegedaald
nadat de laatste poetsvrouw is betaald
wacht de koperopkoper in de zaal
op het een-maal andermaal
bij de staartklok, het melkjuk
en de tuba van de fanfare
schat hij snel de juiste waarde
als tenslotte de stotteraar zijn hamer
laat vallen en spreekt over meta-taal
is het laatste bod gevallen
en sluit de veiling van de opkamer

Wim van den Hoonaard, oktober 2023

Koper en in dit geval
Polygamie heeft een enorme
Vermenigvuldigingsfactor
We weten niet waar we
op uitkomen in deze formatie
En we zijn niet jong meer
Doch zolang we de trap
Nog opkunnen
Hoeven we niet aan scheiding
te denken of aan
Het bejaardentehuis
Dus leeftijd plus aantal
Plus koper geeft …
Hoezee!
Lang leven de grote getallen

Anna Wiersma, oktober 2023

“Ja, ga het gevecht maar aan
tegen het kwaad in ons bestaan.
Zie maar of je kan winnen,
voel tot in je vingertoppen
waar je kan beginnen”

Hij woont in een boshut
zelf gebouwd van resten hout,
een eindje van de bosrand af,
oogluikend toegestaan door het beheer,
onopgemerkt door het verkeer.
Hij was een timmerman,
zo een die alles maken kan,
speeltuinmeubels en sculpturen,
poëtische inscripties voor aan muren
over zeeën, over luchten,
over vrije vogelvluchten.

Hij verkocht zijn huis en haard,
hij kocht een sterke fiets,
nam dat mee wat hij nodig had
en dat was bijna niets.
Trappend rond en tegen de wereld
maakt hij zijn voetafdruk zo klein
als hij vindt dat die mag zijn.

“Ja, ga het gevecht maar aan …..”

Hij slaapt in bushokjes, in parken,
een fietsenstalling, een portiek,
een leegstaand kippenhok,
de hoeken van een kerkportaal,
en – het allerrustigst wel –
op ’t kerkhof in een grafkapel.
Bij vrienden is hij welkom,
meestal komt hij onverwacht.
Als hij weer vertrokken is
wacht hun altijd een verrassing:
Kijk, zie je dat, dat vogeltje,
aan het plafond, hing dat er al?
Nee, Phil is hier geweest.

Bij thuiskomst is hij blij
als zijn hut er nog staat.
Is het ’s winters erg koud
dan fietst hij uit zelfbehoud
naar de stadsbibliotheek
waar hij kranten en boeken leest.
Vanwege de gratis-koffiehoek
vereert hij de supermarkt met zijn bezoek.

Tegenwoordig heeft hij ouderdomspensioen,
daar kan je zó rijk boodschappen van doen,
appels, brood, een stukje kaas.
Maar wordt hij ziek, wat dan?
Franciscus had broeders om zich heen,
Phil slechts de kleine dieren.
Geen zorgen, antwoordt hij.

Als hij in zijn hut ontwaakt
zitten de veldmuizen om hem heen,
hij hoort de vogels in de bomen,
er komen blaadjes aan de struiken.
Laat het voorjaar maar ontluiken,
dan wordt zijn fiets weer opgemaakt,
de tassen voor maanden ingepakt,
op zijn stuur een houten vogel,
kleurig glanzend en opvallend,
natuurlijk van zijn hand.

Hij laat geen andere sporen na
dan van zijn brede fietsband,
en behalve zijn kleine geschenken
veel om over na te denken.

“Ja, ga het gevecht maar aan …..”

Lies Prins, oktober 2023

12, bijna 13, ik was nog maar een kind,
opgetogen zagen we door opa’s ramen
dat ze ook deze winter terugkwamen,
gedragen door de gure noorderwind.

Lijsterbes verborg onze gevederde vrind
zijn roodkoperen kiel belichame
de ziel van lucht en aarde samen:
vertrouwd, maar onbegrijpelijk labyrint.

Nu zelf grootvader zie ik ernaar uit
dat ze weer eens komen aanwaaien,
mijn kleinzonen, ze tikken op de ruit.

Zoals de koperwieken, die snaaien
de bessen uit de hulst, verdiende buit
omdat ze mijn zilveren winter verfraaien.

Dick van Welzen, november 2023.

Koper kent vele kanten:
de misplaatste voornaamheid
van naamborden aan grachtenpanden,
gepoetst door schriele bellenmeisjes;

torens van kerken – vingerwijzingen
in het landschap – waar wekelijks
de gesel over de gelovigen

maar ook het zakhorloge
van grootvaders tegen het oor
van kleinkinderen, het regelmatige
tikken, wonder van binnenuit; koper
als huisbewaarder van de tijd.

Ongepoetst, in overgave aan wind
en regen, krijgt het als een mantel
der liefde een huid van het mooiste
groen aller groenen. “Uitgeslagen”
heette het. Het woord leek me
verkeerd want te maken met
verrotting, ontbinding, bederf.

Hoe verrukt was ik bij het ontdekken
van het synoniem: het fluweelzachte,
welluidende, bijna geurende “patina”.

Louise Broekhuysen, oktober 2023

Al klauterend door het nauwe trapgat
verenigt zich het gezelschap
elke maand verwachtingsvol
in het zinderende zolderhol.
Na de eerste dronk verheft een nestor
zijn stem, kondigt hemelbestormers aan,
verspreidt de tekst.
Stilte sereen als vers gevallen sneeuw,
vervult de ruimte, terwijl de dichters
woorden laten dwalen, strofen laten
stijgen en dalen als luchtballonnen.
Boven hoofden cirkelen mystieke metaforen
die plots inzicht geven of betekenis
weven die telkens verglijdt
en evenals de tijd ongrijpbaar blijkt.
In verwondering blijven versregels
deinen in de dichtersbreinen.
Soms kleurt klaterend applaus het plafond
of knikt een blik van begrip en ontzag
in dit warme nest van gelijken.
Na voordracht komt het avondmaal,
ontspant de boog en achter wijnglas
waant elke poëet zich bijkans onsterfelijk
in deze Zevende Hemel met koperen glans.

Bertje van Delden

Te worden als

Op de schemerige zolder van
de oude bieb
schuilt het begin van mijn verlangen

te worden als Ida en Marie die
met nieuwe eigen woorden
oude psalmen
eigenwijs vertaalden

op die zolder aan de Brink deelde ik
voor ‘t eerst de specifieke spot van
Wislawa Symborska die ze dreef
met de maten van het Pools regiem

op mijn reis tussen de ruzies
over het Iraanse Kernprogram zag ik
vastberaden dichters rond de tombe van Hafez
die zijn volk al zeven eeuwen inspireert

en thuis – altijd op de achtergrond –
de zeven-en-twintig liefdesliedjes van Judith
met steeds weer haar excuus
‘als je zoveel om iemand gaf…’

het kop’ren jubileum is gehaald
het dichten nog niet af.

Sieth Delhaas, oktober 2023

ûnmiskenber
tolve en in heal jier
deventer dichters kafee
yn de sànde himel fergees
entree sjitgebed mei steile trep
omheech fansels yn it himelferwulft
wêr in devoat ûntfangstkomitee besteand
út in erudyt trijemanskip dichters opwachtet
en elts himelsk manifest grûnich kin wurde test
alsa dichterlike toarst lest strielet hjoed in koperen
glâns ferline út en takomst yn mei poëzy par eksellence

onmiskenbaar
twaalfeneenhalf jaar
deventer dichters café
in de 7e hemel gratis entree
schietgebed steile trap omhoog
en vanzelf in het hemelgewelf waar
een devoot ontvangstcomité bestaand uit
een erudiet driemanschap dichters opwacht
en elk hemels manifest grondig kan worden getest
alzo dichterlijke dorst gelest straalt heden een koperen
glans het verleden uit de toekomst in met poëzie par excellence

Erika Visser, oktober 2023